به گزارش شورانیوز، خلیل موحدی محصل، عضو شورای اسلامی شهر مشهد مقدس، ناطق پیش از دستور هشتاد و نهمین جلسه علنی شورای شهر بود؛ متن نطق به شرح ذیل است:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

در انتخابات هیئت رئیسه و اعضای کمیسیون‌ها درشورا تلاش کردند چینش‌ها به بهترین شکل انجام شود. در سه هفته‌ای که از انتخابات گذشت هیجان انتخابات بسیار فروکش پیدا کرد. امیدوارم این مساله موقتی باشد و باز همان هیجانی که جلسه می‌گذاشتند و بیان می‌کردند اگر به من رای بدهید من هم به شما رای می‌دهم، بار دیگر در عرصه‌ای که قبول کردند تکرار شود.

شورای ششم امروز علیرغم زحماتی که کشیده شده ‌دچار روزمرگی، مسائل کوچک و بخشی‌نگری شده که آسیبی بزرگ برای شورای ششم است، دوستان به سرعت فرصت تمام می‌شود. این روزمرگی سه عامل اساسی دارد. اولین عامل انتخاباتی است که اتفاق افتاد. در تخصص‌ها و میزان پذیرش مسئولیت‌ها دقت لازم نشد. امیدوارم افرادی که مسیولیت پذیرفتند از پس آن بربیایند.

من سه کمیسیون تخصصی را پذیرفتم و عضو ساده هم هستم اما شب‌ها خواب ندارم، اگر کسی عضو پنج کمیسیون و سازمان‌های مختلف بود معلوم است بسیار ایثارگر و فداکار است و خواب و خوراک ندارد. پس چشم‌انداز یک سال بعد برای بسیاری از ما مشخص است.

عامل دوم این است که در این شورا همدلی و گفت‌و‌گو نمی‌بینیم. به محض اینکه انتخابات انجام شد باید اجماع شکل بگیرد، گفت‌وگو و اولویت‌ها مشخص و اولویت‌ها رسما از طرف کمیسیون‌ها به مردم اعلام شود. اگر غیر از این شد و کمیسیونی برنامه خود را اعلام نکرد، کاری هم انجام نخواهد داد. اگر کمیسیون یا رئیس چشم‌انداز خود را برای مردم و رسانه‌ها بیان نکرد یعنی یا برنامه ندارد یا مناسبات دیگری در انتخابات شکل گرفته است. یک ماه از انتخابات گذشته، چشم بر هم بزنیم بقیه هم می‌گذرد.

عامل سوم که بسیار اهمیت دارد و شورا را با چالش جدی مواجه می‌کند، قهر نخبگان، فرهیختگان و کارشناسان با شورا است. باید از ظرفیت دانشگاه، حوزه، عناصر فرهنگی، عناصر اقتصادی و بازار در تصمیم‌سازی‌های خود استفاده کنیم که این مغفول مانده است. در شورای چهارم این کار انجام شد و بسیار نتیجه گرفتیم. اگر اقدام درستی صورت نگیرد، جایگزین این ارتباط کارشناسی، لابی‌گری‌های پشت صحنه می‌شود. باید این نقص شورا را مرتفع و راه را برای حضور کارشناسان در عرصه‌های مختلف باز کنیم.

اینکه ادعا کردم شورا دچار روزمرگی شده یک واقعیت است. گاهی ما در جلسات کاری و علنی در مسائل کوچکی که مسئولیت اجرایی است، دخالت می‌کنیم. امروز مساله کمک به روابط عمومی برای تبلیغات مطرح می‌شود در حالی که در بودجه ردیف دارد. یا به بودجه دقت نکردیم یا اگر دقت کردیم چرا دوباره در صحن باید بررسی شود و تبلیغ کدام کارها است؟ کل کار عمرانی منطقه یک که پردرآمدترین مناطق ما است، یک بهسازی دور میدان راهنمایی و تکمیل لوله آب غیر شرب از شرب است. این شهر با این همه معضلات در حوزه عمرانی، امروز حرفی برای گفتن ندارد. امروز معضلات پیش رو بسیار تکان‌دهنده است.

کمیسیون‌ها باید تجهیز شوند و قدرتمند به میدان بیایند، کمیسیون‌ها باید نقش تصمیم‌سازی نه اجرایی خود را بازی کنند. گاهی به قدری در زمینه سخت‌افزارها فشار می‌آوریم که در زمینه نرم‌افزارها کار نکردیم. کمیسیون بانوان باید برای ۵۰ درصد شهر تصمیم بگیرد. به جای ریل‌گذاری در مسایل کوچکی که کار معاونت است دخالت می‌کنیم.

در حوزه‌های فرهنگی، سرانه‌های فرهنگی تنطیم نکردیم. در خدمات شهری کارگروهی ایجاد شده و ۱۷۰ مساله را استخراج کردند اما یک مورد عملیاتی نشده است. اگر جمع‌آوری زباله این شهر به جای هر روز، یک روز در میان باشد، ۷۰۰ میلیارد تومان صرفه‌جویی می‌شود.

نمایشگاه بین‌المللی ۲.۹ هکتار فضای سبز دارد اما پیمانکاردو سال پول نگهداری ۳۰ هکتار فضای سبز را از ما گرفته است. این را چگونه جواب می‌دهیم.

در جایی که به حقوق مردم ظلم شده از یک ریال هم نخواهیم گذشت. من به عنوان عضو سه کمیسیون می‌گویم حاضرم کمک کنم اما پایان امسال با الان متفاوت است. تمام اعضای شورای شهر باید آنچه گفتم را محقق کنند.